بررسی و مطالعه تاریخ سینمای ایران اغلب با دریغ و تلخی همراه است؛ درحالی که یکی از رسالت های سینما در همه جای جهان، بازتولید فرهنگ و آرمان های جوامع است، در کشور ما اوضاع به گونه ای دیگر رقم خورده است. یکی از جلوه های این واقعیت ناگوار را می توان بی تفاوتی هنر هفتم ایران - به ویژه در دو دهه اخیر- در قبال بسیاری از افتخارات و درخشش های تاریخی و ملی دید.

نمونه قابل بحث، عدم تولید حتی یک فیلم درباره «فتح خرمشهر». این پیروزی نه یک حادثه، که یک نماد تاریخی و انسانی است؛ برای نخستین بار در تاریخ معاصرمان، ایران وارد یک جنگ نابرابر و همه جانبه شد و اجازه نداد ذره ای از خاک سرزمین مان اشغال شود.