«درباره جامعه مدرن متاخر، هارتموت رزا در کتاب «شتاب و بیگانگی» اشاره دارد که «جامعه مدرن را می توان «جامعه ای شتابان» تعریف کرد؛ به این معنا که ویژگی چنین جامعه ای افزایش ضرباهنگ زندگی (یا کوتاهی زمان) به رغم نرخ های چشمگیر شتاب تکنولوژیکی است». اصولا سه مولفه، شتابناکی جهان مدرن متاخر را مشخص می کند: شتاب تکنولوژیکی، شتاب دگرگونی اجتماعی و شتاب ضرباهنگ زندگی. از این منظر می توان خوانش سیاوش بهادری راد را از رمان ابلوموف و اجرای صحنه ای آن را در نسبت با این شتابناکی جامعه مدرن متاخر ادراک کرد. حال با ابلوموفی روبه رو هستیم که حتی ملال و بی کنشی اش، شتابناک است و به عوض «در حالی میان چرت و اندیشناکی»بودن،