«کی خیال می کرد که یک آنارشیست در این خانه دارم؟ حالا دیگر هر دم ممکن است خیال کنم باکونین خوانده ای... این حرف را زد و بی خیال او شد. البته که هرگز باکونین نخوانده بود. هرگز هیچ کتابی نخوانده بود که هیچ، نمی دانست اصلا کتاب خواندن چیست. ولی من همیشه چیزهایی به طور کلی درباره زندگی، یا زندگی توی این کشور را- که زندگی در سرخوشی است- از شنیدن حرف هایش با خودش، گاهی در زمزمه ملایم، تقریبا مثل ترنم ترانه ای و گاهی به صدای بلند مثل ملامت کردن کسی، موقع نظافت خانه یاد می گیرم. اسپرانسای پیر عقیده دارد هرگز نمی میرد. در سال 1992 از یک کشتار عام جان به در برده، رفته بود به خانه یکی از مخالفان که نامه