در دنیای ما، پیشرفت یک شبه حاصل نمی شود (البته رانت اساسا پیشرفت محسوب نمی شود). معدود مواردی که یک شبه هبوط می کنند و ما از آنها خبردار می شویم، عقبه بسیار بیشتری از یک تلاش کوتاه مدت و یک شبه دارند. اگر می بینیم در کشورهایی مردم بیشتر در پی خلق ارزش های جدید و ورود به حوزه های نوآورانه هستند، به دلیل تصمیم یک شبه رهبران آن جامعه یا حرکت تصادفی و شانسی آنها نیست. این رویه برای موضوع کارآفرینی هم به شدت صادق است. درحالی که هیچ گاه در تاریخ کشور ما، موج شروع کسب و کار به اندازه حال حاضر جدی نبوده است که افراد زیادی را درگیر خود کرده باشد، این سوال پیش می آید که حرکت استارت آپی از کجا شروع شده است که امتداد امواج آن، حتی به سواحل کمتر توسعه یافته نیز رسیده است؟