توجهی که در این روزها جوانان ما از پسر و دختر نسبت به تحصیلات عالی دارند، کسانی را که در اندیشه آینده ایرانند قهرا وادار می کند درباره دانشگاه های ایران بیش از آنچه تاکنون کرده اند، اندیشه کنند. نخستین نکته ای که باید در نظر گرفت این است که دانشگاه در حقیقت پلی است در میان گذشته و آینده؛ یعنی در ضمن آنکه سنت های گذشته را نگاه می دارد و منتهای احترام را به آنها دارد، بر روی همان سنن آینده را می سازد و رابطه میان گذشته و آینده خواهد بود. پس بدعت و طرح مطالبی که مدلل نشده و برهان قاطع برای پذیرفتن آنها به دست نیامده است، در دانشگاه مطلقا روا نیست. وظیفه دانشگاه این است که علوم گذشته را تنقیح کند و در پی تکمیل و توسعه آنها باشد و آنها را برای تطبیق با زندگی آینده رو به کمال ببرد.