دهم تیرماه 1299 مردم عراق پس از فتوای میرزا محمدتقی شیرازی علیه استعمار انگلستان به پا خاستند. این خیزش یکی از عوامل انقلاب 1920 و رهایی عراق از یوغ استعمار انگلیس بود.

این انقلاب به «ثوره العشرین» مشهور شده است. عراق طی قرن نوزدهم به دلیل معادن عظیم نفت و ارزش سوق الجیشی آن برای استعمار انگلستان اهمیت استراتژیک داشت. این انقلاب اولین انقلاب مسلحانه ضد استعماری در منطقه خاورمیانه است. یکی از آثار این انقلاب تضعیف قدرت استعماری انگلستان در ایران و فراهم ساختن مقدمات لغو قرارداد وثوق الدوله مورخ 1919 بوده است؛ در واقع نهضت ملی ایران را باید دنباله رو انقلاب 1920 عراق دانست.