درست است که غرب از چند دهه پیش به این سو، مهارت فروش و بازاریابی و به کارگیری بازی های روانی برای کسب سود بیشتر را در عرصه هنر به کار گرفته و از سینما صنعت ساخته و در این راه موفق بوده، اما هنر در این ملک از دیرباز آبرویی داشته. هنرمندان، افرادی وارسته و محترم و چشم و دست پاک بوده اند که به حکم طبع نازک و دل پر مهر و افکار نغز و بی اعتنایی به دنیا، سخت مورد احترام مردم و محل مراجعه افراد مختلف بوده اند. افسوس که نسبت ها زیر و رو شدند و آبروی هنر بر باد رفت. عرصه فرهنگ به دست کاسبان تاجر پیشه ای افتاد که فروش تیر آهن و تابلوی نقاشی برای شان فرقی ندارد. آنها با مهارتی که دارند می توانند تابلویی