سر تا پا سفید پوشیده است، کتانی های اسپرت شیری رنگ به پا دارد، روی سرش کلاه اسپرتی هم رنگ با آن گذاشته و حتی قاب طلایی عینک درشتش هم با آن همخوانی دارد. تنها ریش هایی سفید رنگ در ظاهر این مرد سرحال و بلندقامت، نشان از دوران پیری او دارد و باز هم صدایش از مردی پا به سن گذاشته و 88 ساله، بسیار جوان تر است. پشت سر علی اکبر رفوگران را تصاویری از تاجران و کارگران قدیمی پوشانده و از تغییر حرکت اقتصادی اش در اواخر دهه هفتاد روایت می کند:«نه ذوقش را داشتم که دوباره بخواهم خودکار تولید کنم، نه بازارش بود که ما تاسیسات بزرگی درست کنیم. این بود که به فکر افتادم کار دیگری انجام دهم. آن زمان 68 سالم بود.