این واقعیت که دانشمندان زن در جهان بسیار کمتر از مردان اند، بارها اندازه گیری و به خوبی مستندسازی شده است. در سال 1393 فقط چهار درصد از فیزیک دان های پر استناد خانم بوده اند. در شیمی و فیزیک و اقتصاد مجموعا فقط یک درصد از برندگان جایزه نوبل زن بوده اند. این در گام نخست روشن می کند مریم میرزاخانی چه بانوی بزرگی بوده که جایزه فیلدز، یعنی بزرگ ترین جایزه ممکن، را در ریاضیات گرفته است. ولی ریشه این واقعیت چیست؟ چرا امثال مریم میرزاخانی در جهان کمیاب اند؟ چه می شود که خانم ها به قله های علم نمی رسند؟ فیلسوفان و روان شناسان و جامعه شناسان در این مورد قلم ها فرسوده اند و فهرستی از عوامل اجتماعی و اقتصادی