چند سال است که مساله بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی در میان مردم و محافل عمومی به یک مساله شناخته شده و بحث برانگیز تبدیل شده است و خانواده های بسیاری در جامعه وجود دارند که لااقل یکی از فرزندان آنها در دانشگاه ها و موسسات مختلف آموزش عالی تحصیل کرده و در این معضل گرفتار باشد.

اما مساله بیکار ماندن دانشگاه رفته ها مساله مربوط به امروز و دیروز نیست، بلکه پیامد اجرای سیاست ها و برنامه های از بیخ و بن اشتباهی است که دستگاه های ذی ربط در طول دهه های گذشته آنها را تصمیم گیری و اجرایی کرده اند که ثمره چنین نگرش و اقداماتی، ایجاد جمعیت بی شماری از جوانان دختر و پسر است که چند سال از عمر ارزشمند