سند «تحول بنیادین آموزش وپرورش» از آن دست اسناد بالادستی است که با وجود مدینه فاضله ای که برای تعلیم و تربیت نسل آینده این سرزمین ترسیم کرده، نتوانسته به رویاهایش جامه عمل بپوشاند. سال های زیادی از زمان نوشتن سند چشم انداز 20 سال که قرار بود زمینه توسعه ایران در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را فراهم کند، می گذرد. در بلاتکلیفی سند چشم انداز همین بس که اسناد دیگری که در حوزه های مختلف پیرو آن چشم انداز نوشته شد، همچنان در سردرگمی چگونگی اجرا در