علی باباچاهی، شاعر و منتقد ادبی، با دفاع از شیوه ساده نویسی در شعر گفت: ساده نویسی یا شیوه نگارش ساده چه در ادبیات کلاسیک و چه در ادبیات معاصر با عوا م گرایی متفاوت است. ممکن است ساده نویسی به عوام گرایی بینجامد، ولی این احتمال هم وجود دارد که ساده نویسی به عنوان یک جریان فعال شعری و ادبی حضور پیدا کند. مثلا کسی از سعدی ساده تر شعر ننوشته، اما سعدی یک شاعر بزرگ در همه دوران هاست و به لحاظ طراوت و تازگی همیشه نمونه است.

به گزارش «ایلنا» باباچاهی ادامه داد: در سال های اخیر دیده ام که برخی به غیرساده نویسی یا به تعبیر خودشان به پیچیده نویسی شان افتخار می کنند و دیگر آثار شعری را اگر زبانی ساده داشته باشد، محکوم می کنند. امروز در مجامع و محفل های ادبی تصور بر این است که تعدادی از هم نسلان ما و ازجمله من مخالف ساده نویسی هستیم. من در یکی از کتاب هایم به نام «سه دهه شاعران حرفه ای» به تصادف یا به ضرورت یا به هر دو دلیل، شعر ساده را مطلق ندیده ام و متذکر شده ام که ساده نویسی هم انواع و اقسامی دارد. یعنی ممکن است یک نوع ساده نویسی صرفا گزارش یک عاطفه را بدهد و یک ساده نویسی دیگر هم داریم که در آن نوعی نطفه ابهام یا ایهام به چشم می خورد و بر لطف اثر می افزاید. من شخصا سیاه و سفید به مقولات هنری نگاه نمی کنم.