«اولنگ» یا «اولنگ زار» واژه ای محلی در شمال خراسان است که به چمنزارها، مرغزارها و علوفه زارهای طبیعی یا مصنوعی اطلاق می شود. در دهه های گذشته اولنگ زارهای زیادی در استان خراسان شمالی وجود داشته اند که به عنوان نمونه می توان به اولنگ های واقع در منطقه حلوا چشمه وینگی قلعه در بخش قوشخانه شیروان، اولنگ تبریان درجنوب شهرستان فاروج، اولنگ زارهای واقع در دامنه ارتفاعات شاه جهان، اولنگ سرانی (گول سرانی) و اولنگ زارهای واقع در بخش میانی کوهستان گلیل در منطقه مرزی شمال شیروان، اولنگ زارهای واقع در حاشیه رود اترک در منطقه رضاآباد تا سیساب و قوچ قلعه و قاضی بجنورد، اولنگ زارهای سالوک و آلاداغ و اولنگ زارهای موجود در دشت های بجنورد و سملقان اشاره کرد.