جمهوری اسلامی در قالب برنامه های پنج ساله توسعه، سیاست ها و راهکارهای متعددی را برای اصلاح اجزای نظام تدبیر به صورت قانونی پیش بینی کرده، اما گزارشی از عملکرد آنها به طور مستقل و عینی منتشر نشده است. در دو یادداشت قبلی در دو هفته گذشته، یادآور شدم آنچه در گذشته و حتی اکنون مغفول مانده، بی توجهی یا بی اعتنایی به این امر است که نظام تدبیر از عهده امر توسعه برنیامده و قادر نبوده سیاست ها و برنامه های درست و موثری را به صورت جامع و همه جانبه طراحی و اجرا کرده و همه جامعه و مناطق کشور را به طور یکسان از حداقل ثمرات برنامه ها بهره مند کند. برای نمونه، تنها در دوره هشت ساله دولت های نهم و دهم (1384-1392) با صرف صدها میلیارد دلار درآمد ثروت و سرمایه نفتی کشور، نه تنها مسائل و مشکلات مزمن اقتصادی- اجتماعی کشور کاهش پیدا نکرده، بلکه بر این مشکلات نیز افزوده شده است.