«شمس الدین احمد افلاکی» یکی از مثنوی خوانان خانقاه مولویه در قونیه بود که سال 690 ه.ق به دنیا آمد و761ه.ق درگذشت. افلاکی از سال 718ه. ق و به سفارش چلبی جلال الدین عارف (فرزند سلطان ولد و نوه مولانا) مشغول گردآوری و تالیف کتابی به نام «مناقب العارفین» شد و سال 724 هجری نوشتن آن را به اتمام رساند. مناقب العارفین در 10 فصل و به ترتیب درباره بهاء ولد پدر مولوی، برهان الدین محقق ترمذی، مولوی (مولانا جلال الدین محمد بلخی)، شمس تبریزی، صلاح الدین زرکوب، حسام الدین چلبی، سلطان ولد، جلال الدین چلبی امیر عارف، شمس الدین چلبی امیر