دنیای اقتصاد: بر اساس آمار بی پی، ایران دارای بزرگ ترین ذخایر گازی جهان است. با این حال سهم کشور در صادرات گاز بسیار ناچیز است و ایران تا کنون نتوانسته از گاز به عنوان ابزاری برای امنیت اقتصادی و سیاسی خود در عرصه بین المللی استفاده کند. چه بسیار پروژه ها در صادرات گاز به کشورهای همسایه تعریف شده و با وجود صرف چندین سال زمان برای مذاکره هیچ گاه به موفقیت نرسیدند. درخصوص چرایی عدم موفقیت ایران در این زمینه دلایل مختلفی مطرح است، اما محمد حسین عادلی، دبیرکل پیشین مجمع کشورهای صادرکننده گاز روند طولانی اجماع برای تصمیم های بزرگ و دخالت ارگان های مختلف در کار یکدیگر را مهم ترین دلیل از دست رفتن فرصت ها در بسیاری از امور از جمله صادرات گاز می داند. در کنار این مساله، سنگ پرانی های کشورهای دارنده زور و زر (آمریکا و عربستان)، نبود راهبرد و برنامه در امور گازی کشور و همچنین نبود سازمان مشخصی که مسوول صادرات گاز شود، از دیگر دلایل عدم موفقیت ایران در صادرات گاز از زبان عادلی در گفت وگو با «شانا» است.

دبیرکل پیشین مجمع کشورهای صادرکننده گاز درخصوص عدم موفقیت ایران در بازار صادراتی گاز می گوید: «تحریم ها یکی از دلایل اصلی این ناکامی است. اما در کنار این موضوع، روند طولانی تصمیم گیری در ایران و دخالت ارگان های مختلف در کار یکدیگر و همچنین روند طولانی اجماع برای تصمیم های بزرگ نیز مطرح است.» عادلی با بیان اینکه در مقطعی موجی ایجاد شد که با صادرات گاز به عنوان خام فروشی به شدت مخالفت و استدلال شد که گاز فقط باید به صورت مواد حاصل از آن و پس از ایجاد ارزش افزوده صادر شود، گفت: «این در حالی است که کشورهای دیگر با ذخایر کمتر به فکر کسب و تسخیر بازارهای صادراتی بودند. اما در ایران عده ای گمان می کردند که گاز فقط باید در داخل مصرف شود یا به محصولات پتروشیمی تبدیل شود. گویی بقیه کشورهایی که هزار میلیارد مترمکعب گاز با خط لوله یا به صورت گاز طبیعی مایع شده (ال ان جی) صادر می کنند، نمی دانند گاز را باید تحویل پتروشیمی ها بدهند یا آن را به برق تبدیل کنند تا ارزش افزوده بیشتری برای آنها داشته باشد.»