این جنگ داخلی مدرن بود؛ جنگ بنن. کشوری که بر اساس فضیلت ها و ویژگی ها و قدرت طبقه کارگر در حدود سال های 1955 تا 1965 ساخته شده بود، همان ایده آلی بود که او می خواست از آن دفاع کند و آن را احیا سازد: توافق های تجاری، یا جنگ های تجاری، که از تولیدات امریکا حمایت می کرد؛ سیاست های مهاجرتی که از کارگران امریکایی (و بنابراین، از فرهنگ امریکایی یا حداقل هویت امریکایی در سال های 1955 تا 1965) محافظت می کرد؛ و یک انزوای بین المللی که منابع امریکا را حفظ می کرد و حساسیت طبقه حاکم به مجمع جهانی داووس را خنثی می کرد (و جان طبقه کارگر شرکت کننده درعملیات نظامی را نجات