رساله دکتری زریاب درباره اوضاع سیاسی و اجتماعی روزگار تیمور بود براساس مندرجات تاریخ جعفری یزدی. اجتهادیه تاریخی خود را به ارشاد و اشراف رویمر که از استادان دانشگاه «ماینتز» بود گذرانید. رویمر در آن وقت مدیریت امور انجمن شرق شناسان آلمان را هم عهده دار بود. رویمر در تاریخ تیمور و صفوی خود متخصص بود و متون «شمس الحسن» تاج سلمانی و «شرفنامه» عبدالله مروارید را که از منابع ناشناخته تیموریان در 40 سال پیش در شمار بود، چاپ کرده بود. مقاله مهم «تیمور و اخلافش» در تاریخ کمبریج به قلم اوست. بنابراین رساله زریاب از آن دست رساله هایی نیست که بعضی از ایران شناسان در موضوعی گذرانیده اند که استاد راهنمایشان خود در مساله ای دیگر تخصص داشته است.

مرحله دیگر که بر زندگی علمی زریاب تاثیرگذار بود سفرش به آمریکا است برای تدریس و تحقیق در دانشگاه «برکلی» و «پرینستون»، یکی در غرب و دیگری شرق آن سرزمین. در دورانی که در دانشگاه برکلی معاشر با والتر هنینگ و دستیار او بود، فرصتی استثنایی یافت که از گنجینه دانش هنینگ دقایق برجسته ای درباره ایران پیش از اسلام فراگیرد و با کتاب های مهم این رشته آشنایی بیابد، و ارزش متخصصان واقعی هر یک از آنان را دریابد.