توصیفش از یک اتفاق همچون حرفه اش تصویری و همراه با ثبت جزئیات است، محمود کلاری خاطره که تعریف می کند، فضاسازی می کند و چشم و ذهن را خیره به تصویری که با واژگان می سازد می کشاند به اواخر دهه 60، به خیابان شیخ هادی و حیاط خانه «مادر»؛ اولین تجربه همکاری اش با علی حاتمی. آن سوی شهر مصادف با همان ایام، عصر گرم میانه مرداد، در خانه ای قدیمی که حیاط مشجر و سروصدای گنجشک ها ارتباطت را با زمان و دیوارهای بلند سنگی این روزها می شکند روی صندلی لهستانی کنار دستش احمد