درست است که رهبران چین اهمیت چشمگیری به ثبات سیاسی و اجتماعی می دهند و آن را پایه و اساس توسعه بلندمدت و طول عمر حزب می بینند، با این حال مفهوم «ثبات» دچار بدفهمی های بسیاری شده است.

ثبات راستین، پدیده ای پویاست نه راکد. ثبات به معنای چسبیدن صرف به قدرت و حفظ ساختارها و شیوه های سنتی به هر قیمتی نیست، بلکه به معنای روند دائمی سازگاری و انطباق است. حزب کمونیست چین از بسیاری ابعاد یک نیروی محافظه کار است که از تغییر واهمه زیادی دارد. با این حال، راز موفقیت این حزب در دوران پسامائو در ظرفیت آن برای باز سازی دائمی خود جهت پاسخ به شرایط متغیر داخلی و بین المللی بوده است. ارتباط میان پویایی