1- برای ارزیابی جلسه دیروز مجلس و توضیحات رئیس جمهوری در پاسخ به سوالات نمایندگان، هنوز نظرسنجی نداریم. شاید سه روز دیگر اثر سخنان روحانی وارد افکار عمومی می شود. تازه بعد از سه روز هم اگر نظرسنجی داشته باشیم، نظرسنجی تنها یک منبع برای ارزیابی است. البته نیمی از مجلس از سخنان روحانی قانع نشد. ولی توجه داشته باشیم این مجلس از ابتدا سیال بود و در این مجلس یک روزه 150 رای فراکسیون امید به صد رای تقلیل یافت. لذا در حال حاضر سخنان دیروز روحانی را می توان در چارچوب توازن قوا در کشور (به جای افکار عمومی) ارزیابی کرد.

2- در این چارچوب توضیحات روحانی با توجه به شرایط (که پشتیبانان سوال از رئیس جمهوری از سوی تندروهای مجلس بود) محکم و مسئولانه بود و به ایران آسیب نرساند و به نفع ثبات کشور بود. روحانی با صحبتش در زمین تندروهای داخلی و خارجی بازی نکرد. اگر چه می توانست به مطالبات مردم دقیق تر اشاره کند.

3- این سوال و پاسخ روحانی در هنگام صحبت خیلی سنجیده و بجا بود که: چرا در این هشت ماه وضع جامعه این طور شد و ناگهان مردم از آینده ناامید شدند؟ پاس گل به ترامپ و خروج او از برجام با اعتراض موسسه های مالی و اعتباری در پنج دی ماه 1396 از مشهد شروع شد و وقایع بعدی که به نومیدی مردم از آینده دامن زد. رئیس جمهوری این واقعیت را سرپوش نگذاشت (یعنی همان شوخی های پرهزینه ای که سا ل ها است تندروها با التزام شان به دیپلماسی تقابلی بر این کشور تحمیل می کنند).

4- البته در روز های آینده بهتر می توان درباره تاثیر سخنان روحانی صحبت کرد. ولی اجمالا و فعلا روحانی رو به آینده و از موضع حل مسائل کشور وارد بحث شد. حالا تندروها باید بیشتر برای «زدن» روحانی تلاش کنند که می کنند. هنر روحانی در جلسه دیروز مجلس این بود که مثل احمدی نژاد چنگ به صورت «بیت» نزد و به مردم هم دروغ نگفت و دل ترامپیان را هم شاد نکرد. نکته ظریف اینکه امروز علی لاریجانی رئیس مجلس، کوچک ترین مایه ای برای روحانی نگذاشت و در کنار تندروها بود.