یکی از مشکلات توسعه فروشگاه های زنجیره ای در ایران، فقدان مقررات قانونی خاص در ارتباط با فرانشیز و به تبع آن ثبت و فعالیت فرانشیز مادر است. فرانشیز مادر یکی از اشکال کسب وکار فرانشیز است که در قالب آن (صرف نظر از قرارداد بین دهنده فرانشیز و گیرنده فرانشیز) می توان قراردادهای فرعی امضا کرد.

فرانشیز مادر منافعی برای طرف های قرارداد دارد از جمله اینکه اولا به دهنده فرانشیز اصلی اجازه می دهد شبکه فعالیت خود را بدون سرمایه گذاری گسترده توسعه بخشد و ثانیا گیرنده فرانشیز اصلی، می تواند سرمایه خود را در توسعه فعالیت یک کسب وکار معروف و شناخته شده (منظور کسب وکار دهنده فرانشیز اصلی است) به کار