سال ها بود وقتی پای برنامه های گفت وگومحور به میان می آمد، عموما چهره هایی ثابت را از قاب دوربین برنامه ها می دیدیم و به تماشای چند باره حرف هایشان - که پیشتر در برنامه های دیگر هم گفته شده بود- می نشستیم.

ضعف و آسیبی که از کیفیت بسیاری از برنامه هایی که می توانستند نکات خوبی برای گفتن داشته باشند، می کاست و البته بخشی از این آسیب، به عدم تمایل برخی چهره هابرای حضور در تلویزیون ناشی می شد. با این حال این روال نامبارک مدتی است شکسته شده و حالا بیش از قبل حضور چهره های تازه را در تلویزیون شاهد هستیم. هنرمندان، متفکران، اندیشمندان و نظریه پردازانی که مقابل دوربین برنامه ها می نشینند و به بحث و گفت وگوهایی صریح و بی واسطه می پردازند. از جمله این مهمانانی که شب گذشته برای نخستین بار از رسانه ملی دیده شد، ایران درودی بود. بانوی نقاش سرشناس که مقابل مجری برنامه «شوکران» نشست و از دنیای هنرش گفت. البته این نخستین بار نیست که شوکران توانسته مهمانی شناخته شده و شاخص را روی صندلی برنامه اش بنشاند. برنامه ای گفت وگو محور که با دعوت از متفکران امروز ایران، به بحث پیرامون مسائل مختلف با آنان می پردازد. ادامه دار بودن دعوت از این چهره ها و به گفت وگو نشستن با آنان، اتفاقی است که در صورت امتدادش می تواند رسانه را به سطحی جدید از برنامه سازی برساند و این رسانه همگانی را به مرجعی برای مخاطبان دغدغه مندتر تبدیل کند تا بحث ها و سوالاتشان را از آن طریق دنبال کنند.