صورت و چهره هر انسانی عامل تشخص اوست. هر کسی علاوه بر کارهایی مانند دیدن، بوییدن، چشیدن و شنیدن، احساسات خود را نیز از طریق چهره و صورت خود بروز می دهد. اگر میزان تخریب و آسیب وارد آمده به صورت، فراتر از محدوده عملکرد جراحی پلاستیک یا جراحی های احیاکننده معمول باشد، بیمار علاوه بر رنج از دست دادن ظاهر، توانایی عملکردهای ساده ای مانند خندیدن، صحبت کردن، غذا خوردن یا تنفس را نیز از دست می دهد. در چنین مواردی، پیوند صورت شاید تنها راهی باشد که بتواند به شکل کارآمدی، فرد را به عملکردها و روال عادی زندگی بازگرداند. پیوند صورت یک روش پزشکی بسیار پیچیده است که 100 درصد بافت چهره فرد گیرنده را با چهره