اواخر ترم هشت دوره کارشناسی بودم و تا آن موقع تصمیم نگرفته بودم که آیا برای ارشد اقدام بکنم یا نه؟! از یک طرف آدمی بودم که از محیط دانشگاهی و علمی خوشم می آمد و از بودن در آن حالم خوب می شد. از طرفی هم خروجی دانشگاه را که می دیدم، کمی ناامید از ادامه تحصیل می شدم. خلاصه تا پایان کارشناسی، تصمیم جدی نگرفته بودم؛ تا اینکه دانشگاه خبر پذیرش دانشجو بدون آزمون را مثل همه سال ها اعلام کرد. راستش را بخواهید وسوسه انگیز بود؛ به خصوص برای من که اصلا حوصله کنکور و خواندن آن همه درس، آن هم در حد کنکور را نداشتم! نه که با خواندن مشکل داشته باشم، نه؛ برای کنکور حوصله ام نمی کشید. در نهایت تصمیمم بر این شد که ارشد را هم در همین دانشگاه بگذرانم.