ماجرای خانم «داون برتون» قائم مقام رئیس دفتر من در آن شب از همه جالب تر بود. حدود ساعت هفت عصر وقتی رئیس بیرون رفته بود، خانم برتون در راهروهای طبقه چهارم وزارت دادگستری دوره می افتد تا تعدادی از دوستانش را برای رفتن به کافه جمع کند ولی وقتی همه می گویند که سرشان شلوغ است، ناامید به اتاقش بر می گردد تا بقیه کارهای اداری را انجام دهد. لحظاتی بعد یکی از همکاران با عجله به اتاقش می رود و می گوید کتت را بردار و سریع بیا پارکینگ. او از خوشحالی فریاد می کشد «بله اینه» و با عجله به پارکینگ می رود. او در پارکینگ اداره، خود را سوار بر صندلی عقب یک خودرویی که از همکاران پر شده بود، می یابد. با عجله و