به تناوب در جمع دوستانم دیده ام که نام هنرمندی برده می شود یا در مورد اثری هنری صحبت می شود و اولین چیزی که به آن می پردازند، شخصیت مولف است. این صحبت ها را غالبا از زبان کسانی می شنوم که در جامعه به عنوان قشر معتقد یا دست کم مبادی آداب و اخلاق شناخته می شوند. ما هنوز یاد نگرفته ایم که بین یک اثر هنری و شخصیت خالق آن اثر تفکیک قائل شویم.

در چنین مواردی ترجیح می دهیم از شخص موردنظر کمتر بدانیم اما تصور مثبت مان در مورد او خراب نشود! خیلی از ما (البته شاید با این سرانه مطالعه بهتر است بگویم شمار اندکی از ما) به یک نویسنده خارجی علاقه مندیم و بعضی یا همه آثار وی را خوانده ایم. از اخلاقیات