عاشورا و تاسوعا مثل یک فیلم سینمایی با گروه تولید خیلی بزرگ است و چون در آن هر سال حماسه هایی رخ می دهد، عکاسان زیادی به سراغش می روند.

در این فضا حس و حال عجیبی وجود دارد و اصلا انگار میزانسن آن از پیش آماده شده است. نگاهی که من در عکس هایم در این روزها دارم، مثل یک فیلم سینمایی است و با این نگاه اگر اعتقاد هم داشته باشی در کنار خلاقیت، به طور حتم عکس هایت خوب و ماندگار می شوند. من در سالی برای ثبت این دهه راهی شلمچه و مناطق جنگی شدم، چون آنجا شور و حال بیشتری دارد و به واسطه حضور شهدا انرژی مثبتی وجود دارد. نتیجه این سفر شکل گیری نمایشگاهی با عنوان «دیدن یار» شد. علت انتخاب این منطقه هم این بود که آنهایی که در دوران دفاع مقدس حضور داشتند بهتر می توانند درباره عشق صحبت کنند. بعد از گذشت سال ها از آن دوران هنوز در بعضی مناطق رد پای آن عشق خدایی را می توان جست وجو کرد. یکی از آن مناطق شلمچه است که به خصوص در عاشورا و اربعین نواها و آواهای خاص خودش را دارد. شلمچه در این ایام سرشار از انرژی، صداهای خاص، نماها و تلنگرهایی است که ممکن است، خیلی ها توجه نکنند و این آواها را نشنوند که به اعتقاد من همین پارادوکس و تفاوت فرد هنرمند و یک فرد عادی را از هم متمایز می کند.