آرشیو چهار‌شنبه ۲۱‌شهریور ۱۳۹۷، شماره ۳۲۴۲
صفحه اول
۱
سرمقاله

صداقت گستاخانه بولتون

دکتر فریدون مجلسی ( تحلیلگر روابط بین الملل)

خبر، باورنکردنی است؛ جان بولتون معروف، مشاور امنیت ملی امروز ترامپ، قمه را از رو بسته و پیشاپیش به دیوان کیفری بین المللی لاهه و قضات آن اعلام کرده است که آنها و آرای شان را به قول جوانان امروزی «عمرا» به رسمیت نمی شناسد. اگر هم علیه آمریکا رای بدهند، خودشان و دادگاهشان و حکمشان را هم مشمول تحریم خواهند کرد. این دادگاه صلاحیتش در زمینه رسیدگی به جرائم دولت ها و مقامات علیه بشریت است؛ جرائمی که مقررات بین المللی آنها را تقبیح و نهی کرده است. مانند استفاده از سلاح شیمیایی که در سردشت ایران و حلبچه عراق به کار رفت و صدا از دنیای متمدن که موادش را تامین کرده بود، برنیامد. مانند همین بمب فسفری که یکی، دو روز پیش هواپیماهای آمریکایی بر سر مردم سوریه فرو ریختند. باید از بولتون و صداقتش تشکر کرد که این چنین گستاخانه انسانیت و حقوق بین الملل را زیر پا می گذارد. این نوع گردنکشی آشکار اهانت به مللی است که خود را متمدن می دانند و همین دادگاه ها را تشکیل داده اند. اکنون کم نیستند کسانی که در آمریکا و در همان دستگاه دولتی، کاخ سفید و در روزنامه نیویورک تایمز می نویسند و رئیس جمهور ایالات متحده را دیوانه می خوانند و به صراحت اعلام می کنند دستوراتش را قابل اجرا نمی دانند. تا جایی که ترامپ به دروغ سنج متوسل شده و همکارانش را بررسی می کند تا ببیند کار کدام یک بوده است! او می داند کار بولتون نبوده، چراکه بولتون بلندگوی اربابش است؛ به قول خودشان، هیز مسترز ویس (HIS MASTER’S VOICE) که در قدیم نشان صفحه های موسیقی کمپانی آرسی ای بود، با عکس سگی که پشت بلندگوی گرامافونی نشسته بود و بوق بلندگو صدای اربابش را پخش می کرد. گرچه این دادگاه بین المللی با دیوان دادگستری لاهه فرق می کند- که هم اکنون دعاوی ایران علیه آمریکا در آن مطرح است- و آمریکا در پاسخ مستندات و دلایل خودش را هم تقدیم کرده و در دست بررسی برای صدور رای است، اما این نوع موضع گیری های مسئولان آمریکا این تردید و نگرانی را در دل قضات آن ایجاد می کند که مبادا خلاف میل آمریکا رای دهند و خودشان و دادگاه را مشمول مجازات و تحریم آمریکا کنند! اما این تظاهرات احمقانه و قانون شکنانه بدون بازتاب نخواهد ماند و کشورهای دیگر را به واکنش وامی دارد.

وجود چنین کسانی در راس کشور بزرگ و مهمی مانند آمریکا مایه سرافکندگی است. خواهید دید که جهان در برابرشان موضع خواهد گرفت و وقتی ببینند که تنها نیستند، فریاد خواهند زد. اما شاید درس عبرتی هم برای دیگران باشد. کشورهای کوچک باید همواره به یاد داشته باشند که قانون، از جمله قوانین بین المللی، چتر حمایت آنان است و در گذر زمان بر فرادستان تحمیل شده تا حقوق فرودستان را پاس بدارند و حفظ حرمت قانون با فرودستان است. در میان کشورها هم چنین است. این گونه بدمستی بولتونی می تواند حاصل تهدیدها و قانون شکنی هایی باشد که بهانه و فرصت گستاخی را به کشور بزرگ و توانمندی مانند آمریکا می دهد که قوانین بین المللی را به سخره بگیرند و این چنین به قانون شکنی خود ببالند.