دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران، چه بخواهیم چه نخواهیم، چه رسما پذیرفته شده باشد یا نشده باشد با نوعی خلاهایی در روابط دوجانبه بین المللی مواجه است. طی چهار دهه گذشته، دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران هنوز نتوانسته است روابط پایدار و گفت وگوهای مستمری با شرکای خارجی در سطح بین المللی ایجاد کند. این به معنای فقدان گفت وگو با مقام های خارجی نیست، بلکه به معنای فقدان استمرار و پایداری در روابط است. گهگاه، جسته و گریخته گفت وگوهایی با کشورهای مختلف در زمینه های متفاوت آغاز می شود، اما زمینه سازی برای پایداری این رایزنی ها و گفت وگوها به درستی انجام نشده و هنوز ساختارهای مستحکمی در روابط خارجی جمهوری اسلامی