پنجم مهرماه 1360 حصر آبادان پس از یک سال شکسته شد و نیروهای عراقی به غرب کارون در منطقه شمال آبادان رانده شدند. این عملیات که به فرماندهی نیروی زمینی ارتش و لشکر 77 خراسان انجام شد به بازپس گیری بیش از 150 کیلومتر مربع از خاک ایران انجامید. بیش از 1500 نفر از نیروهای حزب بعث کشته شدند و حدود 2500 نفر نیز به اسارت درآمدند. تعداد 90 دستگاه تانک و نفربر، 100 دستگاه انواع خودرو منهدم و 3 فروند هواپیما و یک فروند هلی کوپتر نیز سرنگون شدند. همچنین 100 دستگاه تانک، 60 دستگاه نفربر، 3 دستگاه لودر و 150 دستگاه خودرو به غنیمت گرفته شد.

مردم تهران 4 مهرماه 1304 در اعتراض به کمبود نان و ارزاق عمومی در برابر مجلس شورای ملی تجمع کردند که با برخورد نیروهای نظامی روبه رو شدند. این تجمع تعدادی کشته و زخمی به دنبال داشت. از اواخر تابستان 1304 ، به علت کمبود گندم و آرد، میزان دریافت آرد نانوایی های تهران از سهمیه تعیین شده کمتر و تهیه نان در شهر با سختی روبه رو شد.

همزمان با گسترش دایره نارضایتی مردم، ماموران نظمیه نیز با تحریک احساسات مردم و ایجاد ناامنی کوشیدند که مانع از بازگشت احمدشاه به کشور شوند. احمد شاه نیز که در اروپا به سرمی برد با مشاهده این اوضاع، از بازگشت به ایران منصرف شد. در روزهای آغازین مهرماه، جمعیت زیادی از زنان و مردان معترض به منازل علما رفتند و در روز چهارم مهر جمعیتی در حدود بیست هزار نفر به سمت مجلس حرکت کردند و در مقابل مجلس علیه نمایندگان شعارهای تند دادند. در این حال، رضاخان سردار سپه، دستور تیراندازی داد و تعدادی کشته و مجروح شدند و حکومت نظامی اعلام شد. در این فرصت حکومت نظامی، رضاخان مخالفان خود را به بهانه بازداشت عاملان بلوای نان دستگیر کرد. در واقع سردار سپه با آشوب آفرینی نسبت به تامین نان، هم مجلس را مرعوب کرد، هم قدرت خود را نشان داد و هم موجبات تنفر و بدبینی مردم را نسبت به نمایندگان فراهم آورد. این جنبش ها در اواخر مهرماه به نهضتی بر ضدقاجار تبدیل شد و رضاخان که خود را همه کاره ایران می دانست در تصمیم خود بر انقراض قاجار و ایجاد سلسله پهلوی راسخ تر شد.

از سال 1980 ، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد سالانه روز 27 سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می گیرد. امروزه از دید سازمان ملل، جهانگرد یا گردشگر کسی است که کشوری غیر از کشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد؛ مشروط بر اینکه این بازدید به منظور احراز هیچ گونه شغل و کسبی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداکثر سه ماه در کشور میزبان توقف کند.