چین تا حدودی مایل به جذب ارزش نظم مشترک است و همان قدر که یک تجدیدنظرطلب تمام عیار نیست، یک حامی مشتاق رهبری آمریکا هم نیست. شاید چیزی بینابین باشد.

یک محقق پس از بازبینی گسترده مواضع خود در قبال سازمان های بین المللی نتیجه گرفت که «چین از زمان پیوستن دوباره به نظام بین الملل در 30 سال پیش فرآیند آموزش و جامعه پذیری را از طریق مشارکت از سر گذرانده و نگرش ها و رفتارهایش تغییریافته و به حمایت از جهت گیری وضع موجود تحول یافت.» چین به مرور به یک قدرت مدافع وضع موجود تبدیل شده: از یک تغییردهنده و متحول کننده سیستم به یک حافظ سیستم درحالت مبنایی خود تبدیل شده است. بخشی از این محصول خاص ادغام تدریجی چین در نهادهای اقتصادی جهانی است.