این که مجموعه ای تلویزیونی با شروع تنها چند قسمت از پخش طوری زبانزد شود که بخش عمده ای از مردم جامعه در موردش صحبت کنند و برای تماشای ادامه اش ترغیب شوند و اشتیاق داشته باشند یا حتی اسم فرزندان دختر تازه به دنیا آمده شان را از اسم شخصیت اصلی مجموعه به اقتباس بگیرند، اتفاق ساده ای نیست و از موفقیت خوب یک مجموعه حکایت می کند. مجموعه ای که با وجود همه حرف و حدیث های گاه و بیگاهی که می گویند رسانه ملی دیده نمی شود، اتفاقا به چشم آمده و با پخش خود موجی در جامعه به پا کرده است. سخنم در خصوص مجموعه «ستایش» است؛ داستانی ساده و صمیمی از زندگی دختری با همین نام (ستایش) که در فضای سال های ابتدایی دهه 60