تا یادم می آید درباره آثار قدمای خوشنویسی، بحث تقلب و کپی به راه بود؛ خیلی پیشترها که خرید و فروش خط های کهن و نسخ خطی رونقی بیش از نقاشی داشت، کپی آثار بزرگان تهدیدی جدی پیش روی مجموعه دارانی بود که بدون کارشناسی و فله ای اثر می خریدند.بعدترها سر و کله کپی به وادی نقاشی هم رسید، شاید زمزمه های پررنگش از نقاشی های سهراب سپهری شروع شد که زنده یاد معصومه سیحون تذکراتی می داد و بعدتر خواهر سپهری یکی دو کار را کپی اعلام کرد که هیچ گاه صحت و سقم آن ادعاها بررسی نشد. همان روزها درباره زنده یاد فرامرز پیلارام هم شایعاتی بود اما همه اینها چندان عمومیت نداشت، دست کم رسانه ای نمی شد. اهالی خانواده تجسمی