بازار برده ها نیمه شب باز شد. می توانستیم صدای جمعیت را بشنویم که شبه نظامی ها در حال ثبت نام و سازماندهی آنها بودند. وقتی اولین مرد وارد اتاق شد، تمامی دختران وحشت زده شروع به جیغ زدن کردند. انگار بمبی منفجر شده بود. طوری ناله می کردیم که انگار زخمی شده بودیم و کف زمین بالا می آوردیم، اما هیچ کدام از شبه نظامی ها دست بردار نبودند. دور اتاق قدم می زدند، به ما زل زده بودند، مر انگار که فروشنده ای است که مرغوب ترین جنس ها را به مشتری ها عرضه کرده، به ما نگاهی انداخت. بعد از آن شبه نظامیان با ما هر کاری می خواستند کردند؛ انگار که ما حیوان بودیم، نه انسان.