دنیای اقتصاد : گردشگری به عنوان بزرگ ترین تحرک اجتماعی با پیامدهای فرهنگی، اقتصادی و فضایی متعددی همراه است. به این جهت، اثربخش کردن هرچه بیشتر توسعه گردشگری و ارتقای پیامدهای مثبت آن، نیازمند شناخت و توجه ویژه به توانمندسازی است. نتایج یک پژوهش نشان می دهد که مولفه های توانمندسازی جوامع محلی (از بعد مشارکت)، نیروی انسانی (یعنی تصمیم گیران و برنامه ریزان) و رقابت پذیری مقاصد گردشگری با توانمندسازی توسعه گردشگری رابطه معناداری دارند.

این پژوهش که از سوی محمدتقی رهنمایی، اسماعیل علی اکبری و اسماعیل صفرعلی زاده و درمورد گردشگری استان آذربایجان غربی صورت گرفته، همچنین حاکی از آن است که از بین مولفه های گفته شده، مولفه توانمندسازی نیروی انسانی (تصمیم گیران و برنامه ریزان)، بیشترین تاثیر را بر توسعه گردشگری این استان دارد. در برخی پژوهش های صورت گرفته به تاثیر فرهنگ هویت محل در افزایش تعداد گردشگران، توانمندسازی فرهنگ مشارکت محلی، چند بعدی بودن (اجتماعی، اقتصادی، روانی و سیاسی) فرآیند توانمندسازی و توانمندسازی به عنوان روش نوین جهت بقا در محیط رقابتی تاکید شده است. پژوهشگران معتقدند با توجه به اهمیت گردشگری و نقش آن در رشد و توسعه اقتصادی و فرهنگی کشورها، لزوم توجه به این فعالیت و تلاش برای توانمندسازی آن و شناساندن جاذبه های گردشگری با تاکید بر توسعه منطقه ای امری ضروری است و سرمایه گذاری در این بخش، دارای آثار و تبعات اقتصادی- اجتماعی است که به عنوان وسیع ترین و متنوع ترین بخش درآمدزایی و کسب درآمدهای ارزی با تاکید بر برنامه ریزی شهری و منطقه ای در سطوح محلی، ملی و بین المللی، کشورها سخت در تلاش هستند تا با ایجاد نظام سازی، منابع خود را در عرصه گردشگری مورد استفاده بهینه قرار دهند.