اسم شاهین ایزدیار برای همیشه در تاریخ ورزش کشورمان جاودانه شده. مردی که در یک دوره مسابقات 6 مدال طلا و یک نقره به تنهایی کسب کرده. مردی که به تنهایی کاروان ورزشی ایران در بازی های پارآسیایی را یک پله بالاتر برده. مردی که بیش از یک دهم مدال های ما را در جاکارتا دشت کرده. مایکل فلپس آسیا لقب گرفته و به قول خودش باعث تعجب خبرنگاران خارجی حاضر در مسابقات شده.

همه این تعریف ها و تمجیدها اما برای شاهین نان و آب نمی شود. ورزشکاری که برای گذران زندگی و ادامه ورزش به صورت حرفه ای قطعا خرج های زیادی دارد. نباید انتظار داشت که او با این استعداد و توانایی و البته معلولیتش برود به کاری غیر از ورزش برای کسب درآمد متوسل شود.