آرشیو دو‌شنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۷، شماره ۴۴۵۴
تاریخ و اقتصاد
۳۰

گفته ها

مملکت وسیعه ایران به عقیده کافه سیاسیون، در محل خوف و خطر است؛ زیرا ترقیات شدیدالسرعه همسایگان و افعال و اعمال خودسرانه و بی باکانه درباریان، قوای چندین هزار ساله دولت ایران را به طوری از هم متلاشی و دچار ضعف و ناتوانی صعب کرد که علاج آن از قوه و قدرت متوطنین این مرز و بوم به کلی خارج است، ولی عقیده حکما و سیاسیون جمهور ملل متمدنه بر این است.

رفع خطرات و چاره اشکالات ایران را به همین دو کلمه می توان اصلاح کرد که باید از اعمال گذشته چشم پوشید و شروع به تاسیس قوانین تازه کرد. از این راه می توان احترام و اعتبار سابقه دولت و ملت قدیم ایران را در انظار اقوام خارجه و ملل متمدنه و همسایگان مجددا جلب کرد و این مطلب در نظر خردمندان مستقیم الادراک، چنان واضح و آشکار است که محتاج به هیچ دلیل و برهانی نیست. محتمل است به این وسیله آثار و اسبابی که نیک بختی مملکت را امنیت تواند داد، به دست آید که بعدها ماموران دوایر دولتی که از عالی و دانی و بزرگ و کوچک در اعمال و افعالی که در خور درجه ماموریت ایشان است، خود را به انقیاد و اطاعت مواد و احکام قانونیه مکلف بدانند و مساوات حقوقیه به عموم اهالی و زیردستان از هر صنف و طایفه داده شود و برای حصول صلاح آنها، هرگونه تدبیری که لازم است به کار برند.

بخش هایی از نامه میرزا یوسف خان مستشارالدوله به ولیعهد وقت قاجار، مظفرالدین میرزا به سال 1306قمری