ارزیابی ما از شواهد نشان می دهد که چین در آینده یا به سادگی به نظمی آمریکایی تن می دهد و به آرامی قواعد آن نظم را دنبال می کند یا به یک تجدیدنظرطلب پرخاشگر تبدیل می شود که هدفش از هم دریدن بیشتر نهادها، قواعد و هنجارهایی است که پس از 1945 شکل گرفته اند. چین نه دوست و نه دشمن نظم بین المللی خواهد بود و آمریکا – همچون بسیاری کشورهای دیگر- باید پیچیدگی های ناشی از آن را مدیریت کند. تحلیل ما نشان می دهد که یک نظم چندجانبه قوی به ایالات متحده، دوستان و متحدانش مزیت های چشمگیری در تکمیل ابزارهای دیگر قدرت ملی برای دستیابی به رقابتی پایدار ارائه خواهد داد که همکاری چندجانبه در برخی مناطق مهم را مجاز می شمارد. در هر حال، سیاست و استراتژی ایالات متحده باید چین را تشویق کند تا اقدامات معتدل را که با روح چندجانبه نگری اتخاذ و آمیخته می شود به اجبار یکجانبه ترجیح دهد.