تا به حال پیش آمده که دوست داشته باشید، براحتی زیر آب نفس بکشید؟ شاید در آینده ای نه چندان دور بتوانید این کار را انجام دهید.

دانشمندان دانشگاه ایالت جنوبی دانمارک نوعی ماده بلورین تولید کرده اند که می تواند به اکسیژن چسبیده و آن را در غلظت بسیار بالا ذخیره کند. از این بلورها می توان به جای مخزن اکسیژن برای افراد، صنایع و حتی وسایل نقلیه به عنوان منبع سوختی نیز استفاده کرد. این بلورها می توانند مانند یک حسگر عمل کرده و مولکول های اکسیژن را در خود جای دهند. در واقع اکسیژن وارد ساختارهایشان شده و به آنها می چسبد و به این ترتیب آنها می توانند مولکول های اکسیژن را ذخیره و جابه جا کنند.

بلورها با ساختارهای مولکولی و الکترونیک فعال شده و به همین دلیل در ساختار آنها از کبالت استفاده می شود تا ساختار مولکولی و الکترونیکی کبالت، میل به جذب اکسیژن را در بلور افزایش دهد.

محققان دانمارکی توضیح می دهند با استفاده از این بلورها، غواص ها دیگر مجبور به حمل مخزن اکسیژن نیستند و با بهره گیری از این فناوری می توانند اکسیژن مورد نیاز خود را تامین کنند. این بلورها، مانند هموگلوبین مصنوعی، اکسیژن را از هوا یا آب محیط اطراف خود گرفته و پس از فیلتر، ذخیره سازی می کند. می توان گفت فقط یک قاشق غذاخوری از این ماده بلورین، می تواند تمام اکسیژن موجود در یک اتاق را در خود ذخیره کند. سپس این اکسیژن در مواقع مورد نیاز به آرامی دوباره منتشر می شود. جالب تر از همه این که اکسیژن می تواند مانند اسفنجی که آب را به خود می گیرد و هنگام فشرده شدن آب را بیرون می فرستد، جذب بلور شده یا از آن خارج شود و البته از کیفیت اکسیژن، اندکی هم کم نشود. به این ترتیب می توانید هنگام رفتن زیر آب، بدون هیچ زحمتی، اکسیژن مورد نیاز خود را درون ماده ای حاوی بلورهای ذخیره کننده اکسیژن همراه ببرید و از آن استفاده کنید و ساعت ها زیر آب بمانید. این بلور ذخیره کننده اکسیژن، مناسب بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی و همچنین بیمارانی است که سرطان ریه دارند. آنها دیگر مجبور به حمل مخازن سنگین اکسیژن نیستند.