حسین فاطمی، سیاست مدار و روزنامه نگار ایرانی و وزیر امورخارجه ایران در دولت دکتر محمد مصدق 19 آبان ماه 1333 در تهران اعدام شد. حسین فاطمی پس از کودتای 28 مرداد در منزل دوستانش مخفی شده بود. تا آنکه 6 اسفند همان سال بازداشت شد.

فریدون مظاهر تهرانی شاهد این ماجرا می نویسد:«ناگهان شعبان بی مخ و یارانش با چاقوهای برهنه به دکتر فاطمی حمله ور شده و ضرباتی چند وارد کردند. خانمی که بعدا فهمیدم خانم سلطنت فاطمی، خواهر دکتر فاطمی است و از طریق خبر رادیو مطلع شده بود که برادرش را دستگیر کرده و به محل دفتر فرمانداری نظامی تهران که آن موقع در داخل کاخ شهربانی (ساختمان 7 فعلی وزارت خارجه) بود آورده اند خود را به آن محل رسانده که مصادف با حمله چاقوکشان به دکتر فاطمی شده و خود را سپر بلا کرده بود. حمله کنندگان شش ضربه به دکتر فاطمی و 10، 11 ضربه به خانم سلطنت فاطمی وارد کردند. دکتر فاطمی را درحالی که روی زمین افتاده بود و خون از بدنش جاری بود با همان جیپی که آورده بودند از محل دور کردند. در آن تاریخ رئیس کل شهربانی سپهبد مهدی قلی علوی مقدم، فرماندار نظامی تهران سرتیپ تیمور بختیار و فرمانده گارد شاهنشاهی سرتیپ نعمت الله نصیری (ارتشبد بعدی) بودند.»دکتر فاطمی سرانجام پس از محاکمه غیرعلنی در دادگاه نظامی (7 مهر 1333) به دلیل اقدام برای برکناری شاه و اقدام علیه سلطنت در سحرگاه 19 آبان 1333 به شهدای راه آزادی پیوست.