آرشیو پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۷، شماره ۶۹۲۴
فرهنگی
۵

سکوت به وقت حمله

کیوان کثیریان (منتقد سینما)

«خانم یایا» را ندیده ام و راجع به کم و کیف این فیلم نمی توانم صحبت کنم اما عجیب است که کیفیت فیلم عبدالرضا کاهانی آنقدر بد شده باشد که صدای همه را در آید. کاهانی بلد است حداقل کیفیت را در فیلم هایش لحاظ کند. فیلم های خیلی بدی در حال اکران است اما اینکه همه یک دفعه روی دو فیلم خاص زوم می کنند، قدری شک برانگیز است. بله «لس آنجلس تهران» فیلمی متوسط در کارنامه کاری تینا پاکروان است اما چرا کسی انتقادی به فیلم های ضعیف تر ندارد. مگر «هشتگ» و «لازانیا» فیلم های بهتری هستند؟ چرا کسی راجع به آنها حرف نمی زند. به نظر می رسد بخشی از جو شکل گرفته در فضای مجازی از کانال های تلگرامی یا سایت های خاص و سایت هایی نشات می گیرد که معلوم نیست مجوز دارند یا نه. دفاع یا تخریب یک فیلم در این سایت ها و کانال ها به این موضوع بستگی دارد که به آنها آگهی داده باشند یا نه. هزینه خیلی از کانال های تلگرامی از فیلم هایی تامین می شود که پول می دهند تا تعریف و تمجید بشنوند. سه روز از اکران یک فیلم می گذرد حمله های تند آغاز می شود، اگرچه عجیب است اما اشکالی ندارد اگر صادقانه باشد و فیلم مورد نظر از تمام آثار روی پرده اکران ضعیف تر باشد اما وقتی فیلم های بدتری روی پرده است این هجمه مشکوک است و صداقت ندارد. مگر رضا عطاران تمام فیلم هایش دور از فضای فیلم «خانم یایا»ست، مگر حمید فرخ نژاد در «گشت ارشاد» بازی نکرده و مگر… به هر حال بازیگران هم در فیلم هایشان فراز و فرود دارند. می توانیم منتقد باشیم که فلان کارگردان انتظارات را برآورده نکرده و فیلم را نقد کنیم اما نقد متفاوت از جریانی است که علیه این دو فیلم شکل گرفته. این جو، هدفش حمله و منکوب فیلم برای دیده نشدن آن است. له کردن فیلمی که در اکران است منطقی نیست نقد باید با تحلیل و استدلال باشد.