گروه سیاسی: محمدرضا باهنر، دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری چند روز پیش از بازگشت سید محمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات به عالم سیاست استقبال کرد. او در گفت وگویی که با ایلنا داشت، در پاسخ به سوالی در این باره گفت: «من بارها و بارها گفته ام آقای خاتمی اگر در جریان سیاسی کشور برگردد، می تواند منافعی داشته باشد اما بالاخره ایشان مواضعی را در سال 88 داشت من بارها گفته بودم که من آقای خاتمی را جزو سران فتنه نمی دانم اما در جریانات فتنه خوب عمل نکرد و این مشکل باید حل شود الان هم من اتفاقا می دانم خیلی از اینها امروز دل شان برای استقلال و استقرار نظام و اقتدار نظام می سوزد و الان اتفاقا ما با جریانات رقیب مان در بعضی از مسائل کاملا مشترک هستیم که باید حمایت و کمک کنیم بنابراین آن یک مساله ا ی جدا است. آقای خاتمی باید به یک صورتی آن کوتاهی ها و قصور و تقصیرهایش را جبران کند و من معتقدم اگر همه این کارها اتفاق بیفتد، من این مساله (بازگشت آقای خاتمی به سیاست) را مفید می دانم.» فارغ از شرط و شروطی که باهنر برای بازگشت خاتمی عنوان کرده است، همچنین تعریف و تفسیری که او از «بازگشت» و «عالم سیاست» دارد، جایگاه تشکیلاتی او این سوال را مطرح می کند که باهنر به جز استقبال از این موضوع یا هر موضوع دیگر در سیاست داخلی کشور، چه گام عملی ای می تواند بردارد؟ در همین هفته ای که گذشت، اصولگرایان بخصوص احزاب عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری، در پنجمین سالگرد درگذشت حبیب الله عسگراولادی دبیرکل فقید جبهه پیروان یاد او را گرامی داشتند؛ اما سوال اینجاست به غیر از پاسداشت اسم، چه کسی باید از رسم مرحوم عسگر اولادی صیانت کند؟ سیاستمداری که در ماه های پایانی حیاتش، به خاطر مواضعش درباره نامزدهای مغضوب انتخابات 88، مورد عتاب پیر و جوان اصولگرا قرار گرفت اما در مقابل فشارها به این پاسخ اکتفا کرد که: «من به عنوان یک عضو هیات منصفه می گویم که من موسوی و کروبی را در فتنه 88 مجرم نمی شناسم و آیا نباید این را بگویم چون به من انتقاد می کنند؟ آقایانی که بر مرکب احساس سوارند، در آن دنیا نمی توانند جواب من را بدهند.»