حصر سوسنگرد شکسته شد

26 آبان ماه 1359 شهر سوسنگرد پس از نزدیک به دو ماه اشغال از سوی نیروهای بعثی عراقی آزاد شد. این نخستین شهری بود که نیروهای ایرانی از دست متجاوزان رها کردند و تاثیری چشمگیر در روحیه بخشی به مردم و نیروهای نظامی کشور داشت.

ابراهیم پورداوود (20 بهمن 1264، رشت - 26 آبان 1347، تهران) ایران شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی در دانشگاه تهران بود.پورداوود را بنیان گذار ایران شناسی در سرزمین ایران و زنده کننده فرهنگ و زبان ایران باستان دانسته اند. دلبستگی او به فرهنگ ایران باستان تا اندازه ای بود که در مدرسه فیروزبهرام کلاس هایی برای تدریس زبان و فرهنگ باستانی ایران دایر کرد و خود نیز به تدریس پرداخت.

وی از کودکی به دانستن اوضاع ایران قدیم علاقه مند بود و چون به سن رشد رسید، مطالعه کتاب هایی را که راجع به ایران باستان بود، بر مطالعه کتاب های دیگر ترجیح داد و به خصوص کتاب های مربوط به دین زرتشتی بیش از همه توجه او را به خود جلب کرد و سال های دراز در این باره به تحقیق پرداخت و با آگاهی وسیعی که از زبان های فرانسه، آلمانی، انگلیسی، عربی و ترکی و زبان های کهن داشت، تمام کتاب های مربوط به ایران قدیم را (که به زبان های گوناگون نوشته شده بود) در کتابخانه شخصی گرد آورد و تا آخرین دقایق حیات به مطالعه و بررسی سرگرم بود و در این راه از مباحثه و مکاتبه با دانشمندان بزرگ ایران شناسی دنیای غرب از جمله مارکوارت، مان، هارتمان، فرانک، شدر هل، براون، میتووخ، مینورسکی، ولف و بلوشه بهره می برد. علاقه بلوشه به او بسیار بود، تا جایی که نام پورداوود را به خط پهلوی بر نگین انگشتری خود حک کرده بود. بر اثر کوشش های پیگیر او ایرانیان می توانند اوستا را به زبان فارسی ساده امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حکم، معتقدات دینی، روایت های تاریخی و اساطیری این دین آگاه شوند. پورداوود در تحقیقات خود روش دانشمندان آلمانی را به کار می بست و به خصوص از نظر نشان دادن مراجع متعدد و حواشی بسیار، کاملا تحت تاثیر آنان بود. دقت وسواس گونه در ذکر منابع، به کار بردن جمله های کوتاه و کامل، پرهیز از تصنع، سادگی، گنجاندن معانی بسیار در عبارت های مختصر، دوری از تکرار و پرهیز از اطناب از ویژگی های مهم وی در کار تالیف و ترجمه به شمار می آید.

اختراع موشواره

17 نوامبر 1970 داگلاس انگلبارت موفق به اختراع موشواره (ماوس) شد. انگلبارت سال 1925 در شهر پورتلند آمریکا متولد شد. در جنگ جهانی دوم به نیروی دریایی ملحق شد و به مدت دو سال به عنوان تکنیسین رادار در فیلیپین به انجام وظیفه پرداخت. پس از پایان جنگ به دانشگاه رفت و با درجه کارشناسی مهندسی برق فارغ التحصیل شد و در ادامه در کمیته «شورای ملی هوانوردی آمریکا» (NACA) مشغول به فعالیت شد.

او در سال های 1953 و 1955 موفق به اخذ مدارک کارشناسی ارشد و دکترای مهندسی برق از دانشگاه کالیفرنیا شد. وی در سال 1957، به موسسه بین المللی تحقیقات استنفورد که در آن زمان بیش از یک دهه عمر داشت، رفت. در سال 1960 در این موسسه، یک مرکز تحقیقاتی با نام ARC را راه اندازی کرد و تا 1977 ریاست آن مرکز را بر عهده داشت. در همین مرکز بود که انگلبارت، در سال 1963 ایده موشواره را مطرح کرد. هر چند که آن ایده، انقلابی در صنعت کامپیوترهای شخصی ایجاد کرد اما سال ها طول کشید که موشواره در معرض دید و استفاده عموم مردم قرار گیرد.

کشتن مدیر عامل «رنو»

17 نوامبر 1986 ژرژ بسه، مدیر وقت کارخانه خودرو «رنو» فرانسه از سوی گروه Action directe. ترور شد. بسه هنگام مرگ 54 سال داشت. بسه در ژانویه سال 1985 به عنوان مدیر عامل شرکت خودروسازی دولتی رنو منصوب شد. یکی از طرح های او توانمندسازی شرکت خودرو از طریق تحولات ساختاری مدیریتی و سرمایه گذاری در بخش تولید برون مرزی به خصوص آمریکا بود. این طرح منجر به تعدیل نیروی کار و اخراج 21 هزار کارگر شد. اتحادیه های کارگری اروپا به مخالفت با این اقدامات پرداختند.