با استقرار دولت اول اصلاحات در نیمه دوم دهه 1370 بسیاری از مطالبات سیاسی جان گرفت و فعالان مدنی و سیاسی درصدد برآمدند تا جامعه ایران را از ظرفیت های قانون اساسی که تا آن زمان به دلایل متعددی مغفول مانده بود، بهره مند کنند.

از این رو یکی از مهم ترین محورهای مورد نظر، ایجاد شوراهای اسلامی شهر و روستا بود. اولین دوره شورای شهر تهران در انتخابات 17 اسفند ماه سال 1377 انتخاب شد. شورای اول به دلیل اختلاف دیدگاه اعضای آن در سال 1381 منحل شد. شورایی که اکثریت آن را اصلاح طلبان تشکیل می دادند. اما پس از انحلال شورای اول، در شوراهای دوم تا شورای چهارم اکثریت شورا متعلق به جریان اصولگرا بود. شورای پنجم نیز همانند شورای اول تمامی افراد لیست اصلاح طلبان وارد شورای شهر شدند و تاکنون بیش از یک سال از استقرار آن می گذرد. شورای پنجم تاکنون سه سرپرست و سه شهردار را برای اداره شهرداری تهران برگزیده است. پیروز حناچی تاکنون آخرین انتخاب شورای پنجم است که حکم او از سوی وزارت کشور چهارشنبه گذشته صادر شد که به دلیل تاخیر در صدور آن با حواشی فراوانی همراه شد. فعالان سیاسی و کارشناسان شهری قضاوت های متفاوتی درخصوص عملکرد شورای شهر پنجم و شهردارهای منتخب آن دارند. بسیاری معتقدند بی ثباتی در روند اداره شهر تهران، بزرگ ترین آسیبی است که شهرداری با آن روبه رو است. کارشناسان و روزنامه نگاران در این پرونده باشگاه اقتصاددانان به بررسی عملکرد شوراهای شهر تاکنون پرداخته اند.