نوشتن از حال این روزهای دانشگاه سهل و ممتنع است، فهمیدن حال بد دانشگاه سهل است و بر هر دلسوزی روشن اما نوشتن از آن و فهم ریشه های بحران کنونی دانشگاه امری است ممتنع. چاره ای نیست جز محدود کردن و انتخاب آنچه این روزها صحبت در بابش فراوان است؛ کالایی شدن آموزش.

از همان ابتدا که آموزش به مثابه کالا قابلیت خریداری پیدا کرد تا به امروز دلسوزان بسیاری در این باب هشدار دادند و عوارض آن را تشریح کردند، هشدارهایی که هیچگاه جدی گرفته نشد. امروز آموزش در اختیار همه هست؟ نه! بسیاری از همان تحصیلات ابتدایی و متوسطه توان ادامه تحصیل به علت فقر را ندارند اما چندین برابر این ظرفیت صندلی خالی در دانشگاه های خصوصی یا به عبارت بهتر بنگاه های آموزشی پولی وجود دارد.