یکی از بزرگ ترین چالش ها و موارد بحث انگیز در مدیریت حیات وحش در ایران چه در خصوص یوز و چه سایر گونه ها، عدم وجود یک مکانیسم مناسب برای دخیل کردن نظرات تمام ذی نفعان شامل کارشناسان، مردم محلی، سیاستمداران و تصمیم گیران در برنامه های مدیریتی است. در کشورهای پیشرو درباره برنامه های مدیریت حیات وحش مانند طرح ارزیابی اثرات محیط زیستی برخورد می شود. این برنامه پس از تدوین توسط ارگان های دولتی در اختیار عموم قرار داده می شود و همه این شانس را دارند درباره آن نظر دهند.