دنیای اقتصاد : اگر مسافر شهر تاریخی شوش هستید، دهکده قدیمی «خماط» را از دست ندهید؛ جایی که در آن آرامگاه بزرگ دانیال نبی هم قرار دارد؛ روستایی که اکثر مردمانش عرب زبان هستند. در فصل گرم سال، تحمل هوای این روستا طاقت فرسا می شود؛ برای همین اگر قصد سفر به شوش و از جمله این روستا را دارید بهترین زمان آغاز فصل زمستان است. این روستا در 30 کیلومتری شهر شوش قرار گرفته و شاید تا قبل از دهه 90 این روستا را کمتر کسی به عنوان مقصد گردشگری می شناخت.

امفطح، دهن حر، دبس، افتر، حمیس، آش توله، خورشت بامیه و خوراک ماهی از جمله غذاهای محلی این روستاست که حتما باید طعم و دستپخت بی نظیر زنان خماط را با چشیدن این غذاهای متنوع تجربه کنید. نان محلی، کنجد و لبنیات نیز محصولاتی هستند که نباید لذت طعم آنها را از دست بدهید. حصیر بافی و کپو بافی از جمله سوغاتی های روستای خماط است؛ سوغاتی هایی که توسط زنان روستایی بافته می شود و اتفاقا در آثار ملی کشور هم به ثبت رسیده است. وقتی وارد این روستا می شوید حتما مهمان خانه های روستاییان خماط شوید. آنها به شدت مهمان نواز هستند و در همان بدو ورود از شما با قهوه های مخصوص عربی خود پذیرایی خواهند کرد. اگر خوش شانس باشید هم می توانید با موسیقی خاص و زیبای این منطقه از ایران نیز آشنا شوید. در نزدیکی روستای خماط، آثار تاریخی متعددی وجود دارد؛ یکی از آنها «معبد زیگورات چغازنبیل» است؛ اثری که ثبت جهانی نیز شده. اگر به خماط آمدید تماشای مناطق حفاظت شده دز و کرخه را هم از دست ندهید. برای آمدن به روستای خماط کار دشواری در پیش ندارید. تمام مسیرهایی که از طریق شهرهای اندیمشک، دزفول و شوش به این روستا منتهی می شود، آسفالته است. برای همین کافی است خود را به این شهر جنوبی کشور برسانید و طی مسیر از تماشای دیدنی های آن لذت ببرید. خوشبختانه برای اقامت در این روستا هم با سختی روبه رو نخواهید بود. اگر دوست دارید می توانید مهمان خانه های روستایی ها باشید. در غیر این صورت اقامتگاه های بوم گردی در خماط مشغول به فعالیت است.