چندی پیش دوستی که در هیات مدیره تعدادی از شرکت های مهم سهامی عام کار می کند به دفتر من آمد تا نظرم را در مورد مساله ای جویا شود که در هیات های مدیره او محل مناقشه بود. سوال او این بود که: نقش مناسب یک هیات مدیره در رابطه با استراتژی شرکت چیست؟

در برخی از هیات مدیره هایی که دوست من در آنها حضور داشت، دیدگاه غالب این است که استراتژی شغل آنهاست و پافشاری می کند که وقتی آنها استراتژی وضع می کنند، باید از آن پیروی شود. در دیگر هیات مدیره های او، دیدگاه غالب کاملا عکس این بود: شغل آنها این است که منتظر مدیریت بمانند تا با استراتژی آن همراه شوند؛ حال چه آن را تایید کنند یا نکنند. سایر هیات مدیره ها نیز بین این دو حالت قرار دارند. او تقاضای شفافیت و ثبات بیشتر داشت.