تغییرات اقلیمی اصطلاحا به هر تغییر مشخصی در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب وهوایی در بلندمدت منطقه ای خاص یا کل اقلیم جهانی گفته می شود؛ پدیده ای در سال های اخیر اجماع عمومی علمی، منشا آن را انسانی دانسته و گازهای گلخانه ای را به عنوان متهم ردیف اول معرفی می کنند.

این پدیده آثار و عواقب گوناگونی بر زندگی بشر داشته است که از آب شدن یخ های قطبی تا خشکسالی های طولانی مدت، از افزایش توفان های سهمگین تا انقراض گونه های مختلف جانوری، همه و همه قربانیان رشد دمای زمین طی چند دهه گذشته هستند که تمام کشورها اعم از توسعه یافته و درحال توسعه، با وزن های متفاوت در قبال آن مسوولند؛ کما اینکه در کنوانسیون پاریس نیز کشورهای توسعه یافته را دارای مسوولیتی تاریخی در قبال گرمایش زمین قلمداد کرده اند. سازمان های مختلف بین المللی تاثیرات این پدیده در بخش های مختلف را مورد توجه قرار داده اند که شاید امنیت غذایی و تبعات اقتصادی-اجتماعی تغییر الگوی دسترسی به آب را بتوان مهم ترین و خطرناک ترین آن دانست؛ موضوعاتی که مستقیما با زندگی مردم در ارتباط هستند و شاید امروز هم برای علاج آنها در برخی نقاط دیر شده است. باشگاه اقتصاددانان در پرونده امروز خود به ابعاد مختلف تغییرات اقلیمی و آثار آن در حوزه آب و امنیت غذایی پرداخته است.